Misschien heb je al eerdere hulpverleningstrajecten doorlopen, maar val je toch steeds terug omdat ze net de kern niet raken. Of je hebt een DSM diagnose gekregen, maar hebt het idee dat je nu alleen nog maar als ‘gestoorde’ behandeld wordt. Terwijl er ook zoveel mooie kanten aan jouw ‘bedrading’ zitten die nu onderbelicht zijn. En je probeerde je hulpverlener toch zo goed uit te leggen hoe jij het voelt, maar het wordt gewoon niet begrepen of serieus genomen. Je bent nou eenmaal niet standaard, maar dat hoeft toch niet het einde van de wereld te zijn?
Als je (onbewust) hoogbegaafd bent, kan je je bedrading ook als handicap ervaren omdat je veel meer behoefte aan kaders en antwoorden hebt dan je omgeving. Omdat je vragen hebt die niemand anders heeft en je je daarom juist dom voelt. Iets probeert uit te leggen, maar aanvoelt dat de ander afhaakt omdat je verzandt in teveel details. Of dat jij juist afhaakt tijdens vergaderingen omdat je allang weet wat de oplossing is en je steeds een tijd moet wachten totdat de anderen tot dezelfde oplossing komen.
Als je zelf hulpverlener bent maar nu zelf in de knoop zit, heb je vaak alle technieken die je kent al op jezelf toegepast, maar kom je er toch niet uit. Heb je veel klachten, maar ben je bang om door collegahulpverleners ongevraagd een stoornis opgeplakt te krijgen. En je directe omgeving lijkt je ook niet goed te snappen vanwege je vakjargon, waardoor je tussen wal en schip valt.
Herken je je in bovenstaande? Kom dan eens praten, hier kunnen we samen kijken wat er nu spaak loopt in je werk, je omgeving en/of in jouzelf. Je bent van harte welkom.
En mocht je twijfelen of ik wat voor je kan betekenen, neem dan contact met me op voor een kort kennismakingsgesprek.